Kan Mevsiminde Bahara Gülümsedik! ...

'Hep bir çağlayan gibi aktın sol yanıma ben ise sularını kaçıran bir nehir gibi uzaktım sana..'
Ayın karanlığı,yıldızların ihaneti,gecelerin sessizliği değil içimi yakan,içimi yakan; seslerin sensizliği-hasretinin müebbetidir.Zaman su gibi akıyor akmasına ama zamanın suları berrak değil.Turnalar kanadında sevda getirmiyor artık.Uzun zamandır direniyorum günlerin bugün getirdiğine.Ama gücüm yetmiyor yaramı sağaltmaya.Ve ben yine üstü kapalı duygularımın ağırlığını yaşıyorum bu akşam.Özlemlere salıyorum kendimi.Gel görki; neyi özlediğimi dillendiremiyorum.Duyumsadığım tat aşkı anımsatıyor ama bu özlem aşk'a değil.Sözlerim içimde dilleniyor,küllerim sol yanımda beni yakıyor.Adımlarım izsiz,takatsız ve umarsızım bu ummanda.Her yanım özlem bu akşam.Birşeyi ölesiye özlüyorum.Adını koyamıyorum ama özlüyorum.Bu dem,kendime sığamıyorum.Dinginsizim.Tuhaf bir devinimdeyim.Coşkusunu gizleyen ölü bir deniz gibiyim.Varlığımı da varlığını da özler gibiyim.Duyumsadığım tat aşka benziyor ama özlemim aşka değil; aşkımı taşıyana.Güzel yarim her yönden yoğun bir süreç yaşıyorum.İhmalimin adresinde senin bulunman örseliyor yüreğimi.Kendime uzakken sana yakın olamıyorum.Direngen ve üretken yanlarımızdan elbet birgün filizlenecek mutluluk.Belkide beklenen uzak değildir.Fırtına çiçeğim sen yürüyüşüne devamet.Ben gün gelir yetişirim sana.Unutma gül tenlim; biz kan mevsiminde bahara gülümsedik...