Kan kusan Eylül Şiiri - Harun Yıldırım 2

Bu gün başka bir gün güneş şelale
Güller sadakatle koku saçıyor
Goncayı Sümbülü kıskandı Lale
Küflenmiş bahçevan nere kaçıyor

Içimde kaynayan volkanlarım var
Ben bu volkanları iyi bilirim
O ateşe ne dağ dayanır ne kar
Çünkü ben o volkanlar dan gelirim

Ìsyanın bulanmış kara suları
Bakır bir kazanın içinde kaynar
Ey gönlümün bahtsız sağır duvarı
Etrafında öksüz çocuklar oynar

Yağmur gök buluttan usul usul in
Tıpırtılarını yaprak dinlesin
Dinmedimi sende bunca kahır kin
Vur hayde göğsüme toprak inlesin

Ey düştüğü yerden kalkmayan yürek
Veba girmiş gönle zafer müjdele
Yağmurun sesiyle kırılan direk
Hayırmıdır şermi deyiver hele

Haruni kurt sardı Gül yaprağını
Tomurcuktu çiçek açmadı kalbim
Hayde yağmur ıslat gönül toprağını
Her Eylül ayında kankusar dilim .

Harun yıldırım