Kan kokuyor Dünya. Şiiri - Nurcan Çelik ...

Bedenler, ruhlar tükendi
akan kan gözyaşından.
Dünyada fer kalmadı
savaşların yangınından.

Obur nefisler doymazken
güce , paraya,
Her gün yüzlerce çocuk ölüyor,
Kapitalizmin kollarında..
.
İnsanlık ölüyor bir gencin naaşında...
Çiçekler eziliyor, çınarlar devriliyor,
Parçalanan bedenler sebebini bilmiyor.

Feryatlar yükselirken arş-ı Alem'e,
Birileri kan içiyor arsızca inlerinde...

Barış'ı özledim hesap, kitapsız.
Masmavi gökyüzünün altında
bir olmayı, birlik olmayı,
Bir fincan kahvede ki keyfi özledim...

Çekin ellerinizi insanlığın üzerinden !
Renklerin, ırkların cümbüşü fışkırsın topraktan,
Özgürleşsin tabular, yıkılsın Diktalar,
Dursun akan kanlar,
Kahkaha atsın, ağlamasın çocuklar...