işte kapandı suratıma bütün telefonlar
büyük çarpılar koydular çaldığım kapılara
çıkardılar kentin planından geçtiğim sokakları
zayıf bileklerim kaldıramıyor bağlanan telleri
vücudum kundaklanıyor, dinamitler parçalıyor göğsümü
bir cayırtı yayılıyor içime, dinamo çevrildikçe
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
her aşk kendisinin açık denizidir...
BİR ŞEHRİN ACI SAVAŞINDA, YALANCI BİR MART BAHARINDA, SAHİPSİZ KALAN ÇOCUKLAR VARDIR. BÜYÜK ÇARPILARLA İŞARETLENMİŞ; EZİLMİŞ ÇOCUKLAR...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta