Kan Kokusu Şiiri - Münzevî Muhayyelât

güneşle uyan
güneşi yeşile boya
uyandır dünyayı
gözlerinin ormanına

sonra çok sulh ve çok sakin
gel bana
usul usul
ve adımlarınla tarihçemi eze eze gel bana

sevgili
içimde bir kopmuş ay kırığı var
sözüme kan bulaşması da
bu iç kanamadan
üstüne bas yaralarımın
ve durdur içimdeki kan kokusunu

güneşi uyandır
gözlerinin ormanına
ve beni bir yaprak kıl
avuçlarına

m.M..