kan kızıldı güller
solmadan önce
tekti, tomurcuk çoğalmadan
emekle büyüdüler
su ve güneşti yavuklusu
sevda ile açtı tomurcuğunu
güldü
kandı
kızıldı
serseri mayın kopardı dalını
gündü
güneşti
sıcaktı
bir dalı gövde de kaldı
sol yanında şarapnel parçaları
yakarken gövdesini
sağ yanında mavzeri boynu bükük kaldı
döküldü tomurcuğu
sonra yaprağı
güldü
kandı
kızıldı
ve kurudu
düştü yere masumca
öldü...
Celil TaşKayıt Tarihi : 26.8.2007 01:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (16)