Kan kırmızı gülleriydi onlar
Cennet vatanımın,
Çileli insanlarının
Kan kırmızı gülleri.
Kara kışın, karanlığın vurduğu,
Cahilliğin, taassubun savurduğu
Kardelenlerine koşan Van’ın,
Ey Isparta’nın, ey Konya’nın
Ey Eskişehir’in
Deniz, yosun kokulu İzmir’in
İnsanlığa adanmış,
Kendi kanıyla sulanmış
Kan kırmızı gülleri.
Torosların kaya gülleri,
Denizli’nin beyaz, Muğla’nın, Aydın’ın mor
Çanakkale’nin kızıl gülleri,
Ülkemin tüm çiçeklerinin
Şanssız, bahtsız gülleri
Unutmadık sizleri, unutmadık.
İzinizde Anadolu’mun bütün kardelenleri.
Ya sen?
Kasırga sonrası Van’ın
Dererken o kırmızı güllerini,
Cömertçe koyan yüreğini,
Ey benim Japon gülüm,
Nasıl unuturum seni,
Emeğini, insan sevgini?
Okyanuslar aşan, ülkeme ulaşan
Van’da bize bıraktığın o kocaman yüreğini.
Kalan tüm kır çiçekleri
Unutamazlar asla seni,
Seni de içine kattıkları
Kan kırmızı güllerini.
Kayıt Tarihi : 15.12.2012 15:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Van’daki depremde çok arkadaşımızı kaybetmiştik. Çok üzülmüştüm. Depremden birkaç gün sonra, yıkılan bir otelin enkazından yardım için Van’a gelen bir Japon insanlık sevdalısının cesedi çıkarılmıştı. O’na da üzülmüştüm.
Şair,öteki kişiler göre daha duyarlıdır;daha ayrık bakar yaşama,yaşamın ayrıntılarına.
Kaygı boyutu ne olursa olsun ilk etkiden sonra unutuluverir çoğu şeyler.Çünkü başka bir gerçek/görünürlük onu devre dışı bırakır.
Şair işte bu anda tavır alır ve en keskin,en nesnel,en duyusal/duygusal,en insancıl,en evrensel yönleriyle girer konuya.Yeni bir bakış aralar,düşünmeye davet eder okurlarını.
Şiire bakınız.
Tamamen insancıl argümanlar içeriyor.Doğa/insan çatışkısından nasibini alan Vanlı yurttaşlarımızın o günlerini anımsayınız.
Ekranlara kilitlenmiştik.Enkaz içinden başını çıkarabilen o 'Malum Çocuk' saltça dramatik büyük oyunun bir karesiydi.
O günler gerilerde kaldı,unutuldu ,belleklerimizde izi duruyor saltça.
Okuduğum bu şiirinde Sayın TEKTEKİN ulusal/evrensel boyutlarda acıyı/kaygıyı...dillendiriyor.
Kimliği tartışılmaksızın 'Önce İnsan' denmesi gerektiğine vurgu yapıyor.Şiirin yazılmasına olanak hazırlayan Merhum Japonlu yardımsever üzerinden sorguluyor yaşamı.
Şiir, kendi lirik-hüzün norm karışımı içinde sayfasında çok anlamlı duruyor.Bir 'yaranın' kapanmaması gerektiğine değgin algılar yansıtarak....
Bu vesileyle Van'daki deprem gerçeğiyle yüzleşerek sonsuzluğa göçen tüm insanları erdemle anıyorum.
Kutluyorum bu duyarlı yaklaşımından dolayı Şair'i.
Nicelerine.
Erdemle.Işıkla.
* 10 Antoloji Yıldızı *
* 10 Antoloji Yıldızı *
TÜM YORUMLAR (18)