Cânânımdan ayrı düştüm ağlarım,
Erciyes’ten yüreğime kar düştü.
Şu bahtıma karaları bağlarım,
Erciyes’ten yüreğime kor düştü.
Yaylalarda kan kırmızı gül açtı,
Papatyalar sümbüllerle koklaştı.
Sarmaşıklar boynumuza dolaştı,
Erciyes’ten yüreğime zor düştü.
Zambakların beyazlığı saflığı,
Leylakların hissedilir varlığı,
Acı verir gönüllerin darlığı,
Erciyes’ten yüreğime mor düştü.
Gönülleri sevda yüklü olanlar,
Fidanları büyütmeli ormanlar,
Avcumuzda erir nazlı damlalar,
Erciyes’ten yüreğime nâr düştü.
Bir çift sözle kırılıyor kalbimiz,
Gece vakti aşkı bulmak derdimiz,
Sevgiliyi hasret ile bekleriz,
Erciyes’ten yüreğime yâr düştü.
16.05.2004
Ali ÖzkanlıKayıt Tarihi : 5.2.2007 16:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!