Kimi insan etine battı,
Kimi gökyüzünün,
Görünmez damarına…
Sipahinin büyüyen,
Al gülleri karıştı,
Sızan mavi kanlara…
Halûk Şan DİKMEN
Haluk Şan DikmenKayıt Tarihi : 14.4.2010 13:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Duygu,düşünce,bilgi:Atlı cirit,Anadolu da ve Kafkasya da çok oynanan eski bir Türk sporudur.Yaya olarak yapılan cirit atma sporu ise Türklerle akraba bir kavim olan Finlerin ulusal sporudur.Köken olarak her iki spor dalı da Turanî topluluklarda görülmektedir.Atlı iki takım arasında oynanan atlı ciritte,oyuncuların birbirlerine fırlattıkları ciritler bazen gökyüzünün soyut gövdesini delip geçmekte,bâzen de oyuncuların vücudunu yaralayarak.onların al kanlarının,âdeta göğün mavi kanıyla karışmasına neden olmaktadır.At her zaman Türk’ün sırdaşı,hayat arkadaşı olmuştur.Türk’ün, namusu yerine koyduğu silahının ve evdeşinin yanında yer almıştır.Cirit de aslında bu savaş talimini yapan erlerin silahı konumundadır.Çağlardan çağlara fırlatmamız gereken bir cirit daha var ki o, mânevî bir varlıktır.İşte asıl o manevî varlığın menzili uzun, isabeti tam olsun. Halûk Şan DİKMEN
TÜM YORUMLAR (1)