Kan Gölü! .. Şiiri - Enver Özçağlayan

Kan gölüne döndü güzel yurdumuz,
Demek ki yerine oturmayan var.
İt mi yavruluyor artık kurdumuz;
Denizler tükendi, buraya kadar.

Sağlam adam, nizam arar gözümüz,
Mezara girenler vatan mihengi.
Çözüldü, yerlere düştü yüzümüz,
Kalmadı dağ, bayır, ova âhengi.

Nasıl bir vicdan ki; sorumlu belli,
Ancak sultan gibi tahtta oturur.
Dünya hayatını sanır temelli,
Dağ taş iner kalkar, canlar savrulur.

Nice acı düşer sonsuz zamana,
Çıkan ahlar bir gün elbet sorulur.
Belki gel bahara, belki harmana,
Adâlet divanı mutlak kurulur.

İnsan, gerçeğini kendi bilmeli,
Her hatâ bedeldir, bu bedel ağır.
Neye yeter, neye yetmez görmeli,
Yeter ki vicdanlar olmasın sağır...

11.09.2015 Fatih-İST.