Kan Gibi Şiiri - İsa Yılmaz

rüya’…

hadi n’olur geri ver bakışlarımı
kan doluyor gözlerim
toprağın altından geliyor sesim
ben hala mahkum ettiğin o yerdeyim

hadi n’olur geri ver bakışlarımı
bir bulut nasıl yalvarırsa toprağa
işte öylesine ağlamaklı
ve öylesine kan çanaklı düşlerim
gözyaşlarım beni terk etti

hadi ne olur geri ver bakışlarımı
ruhunda bıraktığım dokunuşlarım
acılar içinde hatıralarım
hani bir kez gözlerinde aşkı görmüştüm
işte o günden beri sende saklı yüreğim

hadi n’olur geri ver bakışlarımı
yürür de ayaklarım varamaz yanına
yolumu kaybettim özlem karanlığında
adın kan gibi dudaklarımda
gecenin bir yarısı kapını çalan Rüya aşkına

hadi n’olur geri ver bakışlarımı
benden çok uzaklarda atarken kalbim
kan gibi üşüyor bedenim
bilmez misin ben mahkum ettiğin o yerdeyim…

04.11.09