saat sabah altı
uyanmamış hiç kimse
ben ise uyumamış, gözlerim kanlanmış
ne idim, ne olacağım
yalnızca kayboluyorum gözlerinde
saçlarını arıyorum
rüzgar çok sert esiyor
dudağımdaki sigara uçmak istiyor
ben ise balkonda oturuyorum rüzgara rağmen
seni de seviyorum, olmamana rağmen
nedir bu Düziçi memleketi
kayıp ve yorgun
kim nerede kimsesiz biliyor musun
ben bile bilmiyorum
Kayıt Tarihi : 1.7.2022 16:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!