Kan dikine akınca! Şiiri - Mustafa Cilasun

Diyorum bazen
Eller ne derse desin
Sevda bahanelere maruz değil

Hissiyat
Mağdurlaşıyor çaresiz
Kalp tekliyor ritmi çok yetersiz

Hasredilen
Gönül verilen şevksiz
Sancıların rendelerinde kıdemsiz

Ölüm gelse
Bedelsiz ve süresiz
Solgun yüreğimde muhabbet eksik

Gel kızma
Çok görüp te horlama
Halimin yorgunluğunu bu kez anla

Çık artık
Şöyle serpil karşıma
Gönül bahçemde sürurun nazıyla

Sevmenin
Bir tarifi var mı
Ruhun ikliminde maraz hazan mı

Hissetmeyerek
Kızan çok mu haklımı
Adabın istisnası hiç olmayacak mı

Kan dikine akınca
Sukut her yanımı kuşatınca
Sen geliyorsun aklıma, hicranımla

Melülleşiyorum
Hüznüme yaslanın kalıyorum
Silik duvarlarda kalanları okuyorum

Sevdayı haykırıyorum
Sahi ben kime neyi anlatıyorum
Aşkın eşiğinde hasretine kanıyorum