Bir zakkum bahçesi bir kan denizi,
Yaşamak bildiğimiz, darmadağın.
Sabırla işlemek ölüme kendimizi,
Teni alıştırmak soğukluğuna toprağın.
İple çekmek gecelerden şafakları,
Sonra koşmak o büyük geceye doğru.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
