Kan değsin karanfil yetiştiren topraklara
Kan değsin inatla yetişen karanfile
Gökten inen saf suya,
Yerde bunalan, yerde bulanan suya,
Kan değsin boğazda gezinen damlaya
Ve kıtaları bir eden asmalının ayağına,
Kan değsin kan kokan eşya ve eşyadan gayrına.
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
sozcukleri biraz daha rahat biraksaniz, duygu irmaginda daha rahat akacaklar.. dar kalipta SIKISMISLAR dost...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta