Kan Davası Şiiri - Ahmet Okur

Kanın kanla olmaz devası
Labaratuvarda kalsın muhtevası
Kana kan cana can nefret revası
Bitsin artık kanımızdaki mikrop belası

Bırakalım artık yedi dişli canavar masalını
Kanını döktüğün insan taşıyacaktır senin de salını
Öteki aleme götüren yok fani alemin malını
Köpekler bile ısırmaz vereni onun yalını

Bırakalım bir yana sizi-bizi insan diyelim
Bütün dillere dilimizle bir lisan diyelim
Bırakalım ağustosu-karakışı nisan diyelim
Nisanda uçuşur kelebekler lanet yerine ihsan diyelim

İnsan doğmak kolaydır insan olmaktır zor olan
Canlar yanıp kül olsa da yürektir kor olan
Kimse kalmadı cihanda ölmedi mi doktor olan
Ölüp gitmedi mi kölesiyle imparator olan! ?

Övünme sellerinle sürdüklerine
Kibirlenme gücünle dürdüklerine
Bir de onun penceresinden bak gördüklerine
Yem olacaksın bir gün BÖCEK diye öldürdüklerine

Güç ne kağıttır ne de kalem mürekkeptir
Kulların hepsi birbirine ilahi bir sebeptir
Pantolona taktığımız delik dolmayan ceptir
Arzular ortak terazilerse imtihana taleptir