Kan Davası -3- Şiiri - Mehmet Şükrü Baş

Daha yirmi dördündeyim, tahliyeme yıllar var,
Nice dertler nasibim, çekilecek çilem var.
Bir af mı bekliyorum, var mı ki buna hakkım,
Ben kaç yavruyu, yetim öksüz bıraktım.

Daha çekecek miyim, ey zalim felek,
Lanet olsun bu töreye, yıkılsın bu gelenek.
Bir gün hürriyetimi, bende görecek miyim,?
Bu küf kokan hücrede, yoksa ölecek miyim?

Derken bir ateş aldı, vücudumu kavuran,
Koluma girip götürdü, revire iki gardiyan.
Ne umut var, ne arzu, ne kurtuluş, ne güven,
Teşhis konmuştu, müzminleşen bir verem.

Sabahlara dek, öksürüp duruyordum,
Sanki bir mumdum, her saat eriyordum.
Lanet olsun, lanet olsun yazgıma,
İlmikler atılıyor, ilmikler boğazıma.

Fazla uzun sürmedi, kader ördü ağını,
Görmem mümkün değildi, yarınlarımı.
Her saat, her saniye, ölüm yaklaşıyordu,
Mahkûm dostlar bile, benden kaçışıyordu.