Ay daha yırtamadan geceyi
Sıyrılamadan bulutlardan..
Bir silah sesi karanlıkları böldü uykulardan
Ovalar ormanlara ormanlar dağlara
Dağlar yaylara seslendi....
Vurman vurman diye.
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
İnsanın ruhunu ve bedenini eğitmesi ne kadar önemli...ne yazık ki halâ yaşamakta olduğumuz,içimizi acıtan gerçeklerden bir tanesi...kutluyorum.
hikaye edici ve akıcı bir şiir .... sizi tebrik ediyorum....
İki hane de ağladı kaderlerine çaresizce
Mezara mı maphushaneye mi
Yoksa töre denen cinayete mi...ne farkederdi ki
toplumumuzun kanayan yarası malesef,cehaletmi desek yoksa feodalizim mi.....Kalemin yüreğin susmasın tam puan tebrikler üstat.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta