Bir dar ağacında asılı yine sevdam.
Cırpındıkca sen diye düğümlenirken bendeki adın.
Yüreğimi senli sancılar kaplıyor, yanıyorum
Kan kırımıızı dudaklarımda, sen diye cekerken nefesimi içime.
Hüküm giymiş bir ayrılığın ertesinde kanıyorum içten içe.
Kalemler kırıyorum sensiz olan gönlümde.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta