Kan Damlamasın Mısralarıma

Yokluğunun belası
Gene başımda bu gece yarısı
Yüreğimin binbir isyanı
Yol buluyor,yüzümde gözyaşı

Döküldü hasretin tepeden tırnağa Şimdi birtek sen varsın
Özlem yağmurunun sokaklarında

Yürüyorum burnumda kokun
Aklımda olmazlarım
Sol cebimde sorularım
Sağımda bitmek bilmeyen umutlarım

Bir sigara daha yaktım
Dertlerim bana son mirasın
Demek ki artık gitme vakti
Zaten gideceğin geldiğinde belliydi
Oysa açık açık söylemiştim her şeyi
Ve eklemiştim
Hüküm senin
Hükümdar sensin demiştim

Ne kadar çok sevmişim
Kırk yılda birimdin
Haşa kırkta bir Zekat gibi
Farz değildin belki
Görmeden sevdim
Senden gelen
Başım gözüm üstüne
Diyen yüreğini

Hadi git
Sabaha çıkmıyor
Artık günaydınlar
Geceye kavuşmuyor
Hiç iyi değil akşamlar
Değişti garip gönlümde
Şair den arta kalanlar
Şimdi adım soluk bir sonbahar

Ne verebilirdim ki sana
Bir kaç afilli söz
Birazda şiirden başka
Biliyorum haklısın baştan sona
Canım acıyor alınma yazdıklarıma
Hem zaten
Taş uzaktan gelmez adama
Güzelce vur da
Kan damlamasın mısralarıma