Kan Damladı Karanfile! Şiiri - Salim Çelebi

Umutlarımız vardı.
Güne bizimle başlar,
soluk alırdı bizimle
ve bizimle şaha kalkardı.
Kızanlarımız özgürce oyun oynar
kazanlarımız her gün kaynardı:
Umutlarımız vardı.
Sevdalar fışkırırdı her bahar,
sevdalılar aşklarını kendilerinden bile kıskanırlardı.
Sarmaş dolaş olurdu yedi renkle her çiçek;
gün boyu
sarhoş edecek
yeni bir kelebek arardı:
Umutlarımız vardı.

Susadı bitkiler suya
başak bağlayacaktı buğday!
Cimrileşti kara toprak
öfkelendi ökse otu.
Kan damladı karanfile
dolunaylaşamadı Ay!

Buharlaştı,
uçtu
gövdesindeki sular
buruştu
akşam sefaları:
Çizgi çizgiydi gökteki bulutlar!
Yumurtlayacakmış gibi
damlara çıktı tavuklar, yükseklere.
Havladıkça havladı,
söz geçiremez oldu sahipleri köpeklere!
Dönerek aslına
kuzgunlaştı,
pike yaptı kara kargalar
şaşkınca kaçışan farelere!
Sis kapladı dört bir yanı!
Ayazı mı olur yazın
sıcakta bile üşüttü sert esen rüzgar!
Dikkat çekmek için yere,
çember çizdi kırlangıçlar
döne döne!
Sesler duyuldu derinden!
Uğuldadı,
kükredi,
sarsılarak oynadı yer yerinden.
Kan damladı karanfile!..