Kan Damladı Beyaza Şiiri - Atakan Daşdan

“Şehit Öğretmen
Necmettin KUYUCU anısına”

Üşüdü kalem tutan parmak,
Tezgahında gergef gergef,
Gelecek dokuyan el...
Üşüdü!
Üşüdü, o öpülesi, hünerli el..!
Hece yandı, dil tutuştu,
Kelimeler matem düştü.
Yürekler döndü köze,
Kan damladı beyaza!

Gitti, güneş yürekli çocuk!
Savaş açmıştı, cehle karşı,
Kırıldı alnında feneri,
Kalemden kılıcı.
Bir sandalye, bir masaydı
Yıkıldı tahtı, karardı bahtı!
Kızıla boyandı kara tahta
Kan damladı beyaza!

O bir bahçıvandı,
Gül yetiştirmekti amacı,
Bir serseri bıçak saplandı bağrına,
Yüreği durdu ayaza,
Kan damladı beyaza,

Gözlere tespih tespih yaş,
Sevenlere elem düştü!
Ağıtlar döküldü söze
Kan damladı beyaza!

Sustu kalem sustu şair,
Aşka, sevdaya dair,
Şiirlere sitem düştü.
Yürek durdu buza,
Kan damladı beyaza!

04.04.2019
Atakan DAŞDAN