Sen ve ben zamanın sürgünleriyiz birtanem,
Avuçlarımız da kan çiçekleri açmış,
Yaşam kamçısı yerimizden sıçratıyor durmadan,
Boşuna karıştırıp durma kutsal kitapları,
Biz tanrının etrafında kanat çırpamayız,
Lanetli direklerde asılı kalmış ruhlarımız.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim