Sen ve ben zamanın sürgünleriyiz birtanem,
Avuçlarımız da kan çiçekleri açmış,
Yaşam kamçısı yerimizden sıçratıyor durmadan,
Boşuna karıştırıp durma kutsal kitapları,
Biz tanrının etrafında kanat çırpamayız,
Lanetli direklerde asılı kalmış ruhlarımız.
Bana dünya ' yı sorma sakın...!
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Devamını Oku
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...



