Sen ve ben zamanın sürgünleriyiz birtanem,
Avuçlarımız da kan çiçekleri açmış,
Yaşam kamçısı yerimizden sıçratıyor durmadan,
Boşuna karıştırıp durma kutsal kitapları,
Biz tanrının etrafında kanat çırpamayız,
Lanetli direklerde asılı kalmış ruhlarımız.
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın