Kan Çiçekleri Şiiri - Emin Baydil

Geliyorlar,
Yine kan ve intikam peşinde
Paletleri toz duman
Kin yüklü kızıl tanklar.
 
Deli deli suların aksın
Geçidin kar bağlasın.
Bağdaş kurup hesap sorun,
Yol vermeyin dağlar!
Gök çökse,
Yer yarılsa,
De ki, alev alev cehennem sarsa,
Verilmez Karabağlar...

Dedem Korkud demişmiş
Doğru söylemiş;
Boy boylar; soy soylar...
 
Bırak döksün,
Bırak kussun içindekini.
Doldurup heybesine
Bir de Ermeni kini.

Ağlamayın,
Elleri al kınalı,
Beyaz bulutlardan gelinlikli kızlarım.
Ağlamasın analar mâtem tutup
Haline yalnızların.
 
“Azadlık Meydanı” boş değil,
Karanfiller bekliyor mehtapla, geceleri.
Karanfiller,
..........Karanfiller...
Karanfiller görüyorum, geçiyorlar ufkumdan,
Toprağından, dalından, baştan olmuşlar,
Her biri bir kitap, destan olmuşlar...

Sevinin akbabalar!
Bu defa da erken geldi hasat mevsimi.
Kesti yine kıpkızıl Rus paletleri,
Karların beyazında son nefesimi.
Kırılsın, ahtapotun alkış tutan elleri
Kopsun dili.
Siz, örtün yüzüme kanlı mendili.
Sizler, geri gidiniz
Havariler, siz geri!
Bırakın mezarıma, kanımdan çiçekleri.

Fakat bir gün,
Gelecek bir gün,
Caaaan can Azerbaycan!
Cana can verecek KAN ÇİÇEKLERİ...