Kan çiçeğim Şiiri - Zeynep Beşen

hem,söylesene lika
o mevsimsiz renkleri barındıran gözlerine,
müebbet yemek için
hangi kanunsuzluğa baş vurmalıyım?
yada ne zaman açmalıyım avuçlarımı göğe doğru.
ah lika!
şimdi o gözlerine bir renk kondursam
kahve yeşil gök renginden
çürür gider biliyorum
sende yeniden dirilir de
yine sen olur sen gibi bakar tüm renkler
bu yüzden bir rengi gözlerinde aşikar edemiyorum
ah lika!
gecemin zemherisi
sen kalbime gidip gidip geldikçe
kanım yırtılıyor hiç yere
nefes kaybından boğulur gibi oluyorum
bunu sana söylememeli miyim bilmem?
ama lika
şimdi söylemezsem içimdeki baharlar çürür
sana şimdi söylemeliyim
ah benim gece tufanım
sevdim bu halimi
elimden ayağımdan
ve en güzeli kalbimden!
sorumsuz kalıyorum karşında
karşında olmak lika!
nasıl güzel,
nasıl cennetten bir gün gibi olduğunu anlayamazsın.
taze nefeslerimsin
gün erilerim gibi.
say ki huzura eriyorum her adım topraklarında.
sana yeni sözler söylemek isterdim lika,
ama bunu bakışlarına her değdiğim de
nedense unutuyorum
adına ne dersen de
ben! burada susma hakkımı kullanıyorum.
kan çiçeğim
karanfil kokum
adına sevinçlerimi
bir gece vakti ALLAH'ıma uzatıyorum.
kabul et beni lika!
ellerinde gezmeli
gözlerine bakarak ALLA'H'a gitmeliyim...