Kan Çiçeği Şiiri - Mustafa Semerci

bahar mavi boncuk
neşeli yaramaz çocuk
uçsuz bucaksız bir nehir
mavi ve yeşille bir
deli kan
gönül fırtınası durmadan
severim
baharla birlikte güllerim açar
yediveran veririm
ikram
durmadan
kucak sımsıcak
ana kucağı lakin
öksüz çocuk
oyuncaklarını aldılar
güllerini yoldular
dalda kuş
maziye uçmuş
ve gelincikler çiçekler
yeni gelen umudu müjdeler
yine açar
yediveran gülleri
severim
kelebeği
kopartırlar
kalbim kan
gülüm perişan
açar
kan çiçeği