Gökyüzü mavi idi…
Birden gözlerin gibi simsiyah oldu.
Göğün simsiyah gözlerinden,
Birkaç damla derken
Sicim gibi kan aktı….
Ellerimi uzattım yağan yağmura
Ellerim kıpkırmızı oldu….
Sonra göğün gözleri kızardı,
Ağlamaktan kan çanağı oldu…
Ellerim kırmızıydı.
Nereye sürdüysem kızardı.
Gözlerime sürdüm,
Kan çanağı bir çift bakış…
En sevdiğim insanları boyadım önce,
Sonra kalplerini,
Hepsi,
Hepsi,
Gök gözler gibi kan çanağı…
28.05.2005 20:13
Pınar KoçKayıt Tarihi : 26.12.2005 21:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)