Kan bansıncımı yüksek tuttu hep kalbim senden bahsederken,
Seni anımsatan her yüzde ürperdim ben,
Unutmamak için yumdum gözlerimi,
Silinmesin diye siman hayalimden.
Dahilimde bir duygu vardı zedelenen,
Adının anıldığı her ortamda saklanırken kendimden,
Kaybedişimi yüzüme vuran bir cümlenin içinde saklıydın sen,
Ve aşk denen ifadenin şaşkınlığıyla
Kaçtığım kadar yakalandım sana,
Bir mum ışığı kadar dahi uzaklaşamadım kendimden.
Kayıt Tarihi : 5.4.2016 01:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!