Kan Ağlıyor Yüreğim Şiiri - Adem Güngör

Ne zaman bir gül görsem, aklıma sen düşersin
Aşk dolu sözlerinle, hayata can verirsin
Rüyalarıma girer, bir görünür gidersin
Hançer gibi saplanır, yüreğimi delersin
Ah be güzel gözlüm ah, hem ben yandım hem de sen
…
Nerden bilebilirdim, kader bana küsecek
Sen olmadan yanımda, hayat böyle geçecek
Deli gönlüm ne zaman, hasretliğin bitecek
Hayallerim hep sensiz, böyle sönüp gidecek
Ah be güzel gözlüm ah, hem ben yandım hem de sen
…
Ağrılarım tutuyor, geceleri solumdan
Hele bir tutabilsem, canım seni kolundan
Hiç kimse döndüremez, artık beni yolumdan
Şüphen olmasın gülüm, benim ata soyumdan
Ah be güzel gözlüm ah, hem ben yandım hem de sen
…
Çekiyorum acını, sen yokken hasretinden
Kan ağlıyor yüreğim, koptu sanki yerinden
İnce bir sızı gelir, geçer gider derinden
Aşkımız esir kaldı, çıkamıyor evinden
Ah be güzel gözlüm ah, hem ben yandım hem de sen
…
Çaresizlik içinde, kıvranıyor yüreğim
Kararan gökyüzümde, parlak bir gün göreyim
En kısa bir zamanda, kavuşmaktır dileğim
Seviyorum ben seni, işte ben ne bileyim
Ah be güzel gözlüm ah, hem ben yandım hem de sen
…
Gözlerim yollarında, hayallerine daldım
Korlandım da tutuştum, ateşlerinde yandım
Hep bekledim ben seni, bir gün gelirsin sandım
Tutuşan yüreğimin, içinde rehin kaldım
Ah be güzel gözlüm ah, hem ben yandım hem de sen

Adem Güngör Muğla/ Fethiye
7+7=14 hece