Kan Ağlasın Sakarya Göz Yaşı Döksün Fırat

Bu ne büyük ızdırap ne büyük keder Heyhat!
Kan ağlasın Sakarya göz yaşı döksün Fırat

Gelen aylardan Eylül mevsim ise Sonbahar
Yaprağını dökerek yas tutuyor şu çınar

Fütursuz konuğuyum uykudaki gecenin
Hizmetcisi olmuşum dökülen her hecenin

Toprağa düştü cemre baharına ermeden
Ve cemrede yıkandı su yüzünü görmeden

Meleğin kanadında başlar göğe yükseldi
Gözlerden akan yaşlar oluklaşan bir seldi

Nurdan doru atını hazırlasın Kızılırmak
Nurdan ata binerek göklere çıkana bak

Acısı bol olunca şekerden almazsın tat
Mayamız ayrı bizim herkese ayrı fıtrat

Omuzuma yüklendi dağlardan büyük bir yük
Ne kadar horlansa da bizim davamız büyük

Fıtratımız el vermez eğilip bükülmeye
Atadan alışkınız sarp dağları delmeye

Baharımı ağlatıp geldi de güzün düştü
Kirlenince insanlık kısmete hüzün düştü

Dağların sinesinde hancerleşen ihanet
Terazi kefesinde sıfırlansın merhamet

Kile kile saklanmış kederin ambarında
Kölelemiş zihniyet bir ateş çemberinde

Bir yılanın sırtında kıvrımlaşan düşünce
İni olmaz tavşanın dağ tavşana küsünce

Gün sallanıp giderken beni hüzne boğarak
Yüzümü güldürecek gündüzüme doğarak

Ben burada Sakarya sen ise orda Fırat
Ver elini elime kirli çemberi daralt

Haince bir pusuda kefeni üzerinde
Boylu boyunca yatar gül kokulu bir sinde

Namazını kılarken saf saf olmuş melekler
Seni bekler büyük bir tebessümle Peygamber

Katmerleştikce acım sinemde böyle kat kat
Kan ağlasın Sakarya göz yaşı döksün Fırat

09/09/2015