Kan ağlar Şiiri - Ahmet Bögün

Yüzüm güler amma içim kan ağlar
Küllere gömülmüş kalbim köz gibi
Gelmek istiyorum yol vermez dağlar
Dumanım kararmış gönül buz gibi

Amansız bir aşkın esiri oldum
Ne kasvuştum ne de bir defa güldüm
Şimdi bir köşede isyankar oldum
Yaz baharım gitmiş ömrüm kış gibi

Ahmet der rüyamda hayalimdesin
Aldığım nefesim cıgaramdasın
Tükenmiş ömrümde umudumdasın
Ecelim olmuşsun aynı sen gibi

Deli gönül havalanıp uçtukça
Düşer yuvarlanır aynı ben gibi
(19-06-2006
GEBZE
AHMET BÖGÜN)