Kan Ağıdı Şiiri - Bahadır Çiftlikli

İçimde kan ağıdı
Akıyor bütün damarlarımda
Biri bir şey anlatmalı
Gerekirse kaos
Yaratmalı kendini
Kendi içinde

Ve anarşi
Solgun nefeslerden yayılıyor geceye
Bir şair anlatmalı diyor bunu gece
Roma'da bir yol eksik
Mutlaka gidilmiştir
Bir çarmıh varsa eğer
Bu yolun sonunda
Bir peygamber gerilmiştir

Ama yakamda bir gül var
Sen gülmüyorsun ve konuşmuyorsun aslında
Aslına bakarsan ben de varım ama
Mutlaka içimdekilerle karşında

Duruyorum ve vakit duruyor
Duru bir su gibi
Karışıp geldiği nehirlerden

Ağlıyor nefes
Ağlıyor Roma
Geçmiyor yas
Solmuyor gece
Delirmiş şairler tanıdım
Çaresiz satırlardan

Ne olur bu akşam
Bunları yaz

Her insan anlatmaz
İçinde birikmiş şeyleri
Kanlı bir temmuz akşamında

Ve sen benim çaresiz şiirim
Çürümüş bir aşkı sırtlayan tabutsun

Onların yazdıkları her şey
Hayat hakkında
Ne hayat çaresizce
Yapılmış bir hata
Solmuş çiçekler gördüm
Aşkı anlatıyorlar
Anlam buysa
Bir bütüne sahip olmalı
Tüm eksiklikleri ile
Tamamlamalı kendisini

Beni doğur diye yalvardım sana
Tek cevap geldi
Gecenin ortasında;
Ben ölüyüm artık sevgilim
Bundan sonra
Seni doğuramam