Öyle dolu oluruz ki bazen,
yüzleşemeden daha kendimizle,
o garip matemi sarar bizi çaresizliğin
Konuşmaya kalksan karışır kelimeler...
Ağlamaya çalışsanda kurudur göz bebeklerin
Öyleyse gülmek...gülmek zaten ölmektir...
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta