Kan Şiiri - Evren Özcan

Kan gelir burnumdan,
Nefes kan kokar,
Sana nefesimi verdiğim ağzımdan kan gelir.
Kan gelir gözlerimden,
Yüzü kan bürür,
Sana baktığım gözlerimden kan gelir.

Kan tutar beni,
Bayılırım.
Tükenir kanım,
Kansızlığa uyanırım,
Sensizliğe uyanırım.

Kan-ter içinde sabahlara uyanırım,
Rüyalarımda kan görürüm, seni görürüm,
Sana kavuşamam,
Kan kusarım.

Kendimi öldüresim gelir,
Sorarım, -acaba bu kadar kansız mıyım?
Yok,yok.
Sen kanıma işlemişsin,
Gidiyorsun diye,
Kanım çekiliyor, kan kusarım.

Öyle bir nefes çekmişim ki senden,
Tüm hücrelerime yayılmış tadın.
Kendimi tutamam,
Kan gelir burnumdan,
Seni değil, kanı koklarım.

Git hadi!
Al bendeki kanını,
Al bendeki seni.
Al dudaklarını,
Nefesini,
Al paramparça olmuş sevişmelerimizi.
Islaklığın dün gibi,
Al senin olsun dokunuşlarım,
Kan tuttu beni, bayılmaktayım.