Parmak ucundaki kan:
Hemen kankardeşlik geliyor aklıma,
Sonra da delinen parmaktan gelen
Soru işaretleri hastanelerde.
Bilekten fışkıran kan:
Sorumsuzluktur benim içi anlamı.
Ölmeyi deneyenlere hep kızarım,
Ardındakileri düşünmeden,
Bencilce gitmeye davranmalarına.
Üretken olasılığı kan:
Genç kızların ürktüğü, utandığı,
Gereksizce gizlediği çoğu zaman,
Düzeninin bozulduğunda;
Kadının uykusu da bozulur,
Kabusa ulaşamadan.
Yetişkin kadının imdadı bazen;
Kuma korkusunun bitişi.
Üretkenlik belirtisi kan:
Hemen ardından ağlayan
Ey minik!
Yaşam ağlamaya değer.
Burun kanaması:
Epistaksis tıpçası.
Evladımın burnu ilk kanadığında,
Yanlışlıkla ve yumuşakça
Çarpmıştı kanepeye;
Beş aylık taze doku
Açılmıştı bir yerlerden.
… De ben hem üzülmüş,
Hem kızmıştım dikkatsizliğime.
Sonra da ilk kanı diye,
İlk deneyimi,
İlk acı egzersizi,
Hani öğrenmeye başlayacak
Temkinli olmayı…
Diye sevinmiştim
Bir de annemin burnu kanamıştı
Bir nefeste onca yolu koşmuştum
Komşusu arayınca.
Lavabonun duvarlarındaki,
Tavanlara kadar fışkırmış
Kanı görünce aldığım,
Ama vermeyi unuttuğum nefesim.
Ölümcül kan:
Ambulansın arka kabininde
Hastaneye yetiştirilen genç,
Viraj dönüşünde
Hemşirenin paçalarında, çoraplarındaki kana
Takılan gözlerindeki dehşet.
Ertesi gün yirmi yedisini bitirecekti,
Eğer yaşasaydı o genç.
Cebinden çıkan at yarışı kuponları
Kazandırmış mıdır acaba?
O lüks araba kendinin miydi acaba?
Önemi kalmayan sorular bunlar artık.
Damardaki kan:
Akacaksa durmaz derler
Neden aksın ki…
Laboratuar ortamının tedirginliği,
Çok bulandırıyor kişinin ruhunu.
Derken…
Kötü uçuşa hazırlanan gençlere
Damardan verilen öğüt olmak isterdim.
Demek geliyor içimden.
İç kanama
Önce keşkeler geliyor aklıma…
Sonra da yine ambulansın arka kabini…
Komadaki yaşlı adam,
Beynindeki kızıllıktan,
Bilincine ulaştıkça arada,
Elini fark ettiği kişinin,
Kim olduğunu bilmeden,
Parmaklarını arayarak,
Sımsıkı tutup,
Teşekkürü geliyor aklıma.
Bir de yoğun bakımdaki yatakta
Yatan genç kadının,
Kulaklarına yerleştirdiği
Radyo kulaklığının
İşe yaraması umudu.
Hani yaşam destek cihazlarının
Ürkütücü, ritmini duymaması için
Taktığı radyo.
Keşke kocası, çocuklarının
Sesinden çağrılarını yetiştirebilseydi
“Anne acıktım”
Ya da “anne gel artık” gibi
12.01.2006 06:00
Hatice Yıldız YaşarKayıt Tarihi : 12.1.2006 06:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ama bir kan var ki.... deniz....
kanı bile akmadı, ölürken kendini hiçbir karşılık beklemeden kendini
Türkiye Cumhuriyetine armağan etti.... onun yolunda kanım aksa.... ne mutlu olurdum ben... ama kan akmasına karşıyım.... sevgiyle kal
ve duygu sıcağı anlatımın
tebrikler usun güzelliği sevgiler can Hatice
TÜM YORUMLAR (4)