Kamyon Muavini Şiiri - Hikmet Kavas

ben kamyon muavini hüseyin
bir gel bilirim bir hop
ama hiç gel diyemedim
banka müdürünün kızına
bir gün bir atsam şoför mahline
kimse yetişemez
bu yer uçağının hızına
ama takozdur hülyalarıma hayat

ben kamyon muavini hüseyin
bir levye bilirim bir çekiç
ama hiç vuramadım kapısına
geceleyin saçakaltlarına tüneyip
terletemedim göğsümün toy kıllarını
banka lojmanının karaltısında
hep hasret yollarında terledim
vuslat yollarında hiç

ben kamyon şöförü hüseyin
bu da karım pakize
bankacının kızı değil ama
birlikte kaynattık kalbimin patlağını
aynı tozları yemiş ağzımızla
ve geçinip gidiyoruz çok şükür
bu külüstür kamyonumuzla
hayatın buğusunu üstübüyle silip silip