Gerçekten niçin öğreniyorduk
Ruhumuzu doyurmak mıydı derdimiz
Ya da zayıflığımıza kamufle miydi
İşleyemediğimiz kelimeleri gösterip elmas gibi parıldatmak
Sıradan olmadığımızı ima ederken
Sıradanlık toz duman atıyordu
Ve sıfır çok büyük bir rakamdı bize
Yerinde bile sayamadık
Dipte de kalamadık
Ruhumuz hep açken
Bedenimiz tok yattı
Komşuluk hakkı bir yerde
Kapıyı önce çalan sevabı alır artık..
Kayıt Tarihi : 15.12.2019 22:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!