Kampen Veda Şiiri - Abdurrahman Cüre

Gidip gitmemek yıprattı beni
İstemesem de söz bitti zaman tükendi
Yola koyulduk geride bıraktık seveni
Seven gitti hayat tükendi

Bilmem geçer mi bu zaman
Hayal kurduk uzun zaman
Ha bu gün ha yarın çattı zaman
Ömür bitti beden tükendi

Tebdil-i mekanda ferahlık var dedik
Ferahlık isterken acılardan geçtik
Soğuk –sıcak, fırtına, ayaz yedik
Olgunlaştık sağlık bitti gençlik tükendi

Kaderimde hayat buldum
Yep yeni dostluklar kurdum
Gençlerde muhabbet buldum
Gönüller bir oldu söz tükendi

Dünyaya gelen bizi buldu
Evlenen çift duamıza tutundu
Derdi olan dermana koştu
Hayattan kopan duaya gark oldu

Kadın erkek demeden yediden yetmişe koştuk
Yedi gün yedi gece sizinle hizmette olduk
Hem yedik hem içtik uzun sohbetlerde bulunduk
Otuz dörtte geldik kendimizi kırkta bulduk

Camide cemaat, Kampen’de topluluk olduk
Ülkeden ayrıldık, Hollanda’da gurbetçi olduk
Rasülüllah misali başka şehirde hayat bulduk
Ensar’a giden Muhacir misali kardeşler olduk

Gün bitti zaman tükendi
Kalem yazdı melekler kaydetti
Yaşanması gereken yaşandı bitti
Ayrılık vakti, helallik baş gösterdi

Kalpler bir gönüller bir olsun
Allah, hayat boyu yardımcınız olsun
Muhabbetiniz daim olsun
Peygamber yoldaşınız olsun
En güzel günler sizinle olsun
Nihayetiniz iman, mekanınız cennet olsun

Kampen 2024