Şimdi elekten dökülürcesine, tabaka tabaka,
Soğuk gelir nilüfer kökündeki çardağımıza.
Üzerinde solar yazın eski şemsiyeleri
Takatsiz eller misali. Korunak yok çok fazla.
Saat başı göğün gözü genişletir
Boş hâkimiyetini. Daha yakında değil yıldızlar.
Kurbağa ağız ve balık ağız şimdiden içmektedir
Kayıtsızlığın likörünü, ve her şey batar
Unutkanlığın yumuşak bir cenin zarında.
Ölür firari renkler.
Şayak kurtçukları uyuklar ipek kılıflarında,
Heykellerce uyumaya sallar kafalarını lamba kafalı periler.
Kuklacının iplerinden kurtulmuş kuklalar
Boynuz maskelerini takar yatakta.
Ölüm değildir bu, daha da güvenli bir şeydir.
Kanatlı efsaneler çekmez artık bizleri.
Golgotha’daki suyun üstünde, bir kamışın tepeciğinde
Şakımıştı dilsiz tüy dökülmeleri,
Ve bir tanrı bir bebek parmağı misali nasıl da dayanıksız
Çatlatır kabuğunu ve yönelir havaya.
(1959)
Sylvia Plath (1932-1963, ABD)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
Kayıt Tarihi : 23.7.2009 06:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Flute Notes from a Reedy Pond by Sylvia Plath Now coldness comes sifting down, layer after layer, To our bower at the lily root. Overhead the old umbrellas of summer Wither like pithless hands. There is little shelter. Hourly the eye of the sky enlarges its blank Dominion. The stars are no nearer. Already frog-mouth and fish-mouth drink The liquor of indolence, and all thing sink Into a soft caul of forgetfulness. The fugitive colors die. Caddis worms drowse in their silk cases, The lamp-headed nymphs are nodding to sleep like statues. Puppets, loosed from the strings of the puppetmaster Wear masks of horn to bed. This is not death, it is something safer. The wingy myths won't tug at us anymore: The molts are tongueless that sang from above the water Of golgotha at the tip of a reed, And how a god flimsy as a baby's finger Shall unhusk himself and steer into the air. (1959)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!