Kamış oba Şiiri - Hadi Çağlar 2

Genişti yolların daraltmışlar
Seni sahipsiz yalnız bırakmışlar
Her evde bir büyük vardı
Kapanmış kapılar karartmışlar

Her evin önünde vardı dut ağacı
Altında otururdu Ayşe Fatma bacı
Geçmişten eser kalmamış sende
Bozmuşlar desenini yazık çok acı

Sen böyle değildin ne oldu sana
Dostluklar saçardın dört bir yana
Küçük büyüğü tanımaz olmuş
Gölge düşürmüşler yazık şanına

Kahvehanende oturan kalmamış
Hayvanlar yok olmuş azalmış
Kimler geldi kimler geçti senden
Sandalye masalar anılarla ağlarmış

Çömeldim meraya şöyle sana baktım
Duygulandım içim yandı ağladım
Hani anam hani babam nerede
Ateşler sardı bedenimi ben yandım

Ne güzellikler ne acılar yaşandı sende
Çok çoook hatıraların saklıdır bende
Söyle sende doğan senden vazgeçer mi?
Nerede olursa olsun gönlü yine köyünde

Beni tanırmısın acaba kimlerden
Biryerden tanıyorum ama nerden
Sen yabancı ben yabancı olmuşuz
Terkettim seni koştum ekmeğin peşinden

Bırakıymıydım sonsuza kadar seni
Mutlu ettin çocukluğumda çok beni
Bıkmadan usanmadan bağrına bastın
Sana sığınanı seveni sevmeyeni