Kamilya Şiiri - Güven Sabuncuoğlu

Kapanır perdeleri geçikmiş sevdanın.
Batan bir güneşe söylediklerim,
Düşer salına salına akşamüstüleri.
Korkularım bir ipte cambazlanır.
Ben aşkı iyi bilirdim kamilya.

Ne bacası tüten bir ev isterim.
Ne sokaklarda çelimsiz dağınık gezmek.
Yollarda aşınmak gibi tatsız tutsuz nefeslenirim.
Bilmek kadar güçlü kalsın üstümde rozetim.
Ben aşkı bilirdim kamilya.

Gözüpek hırsızın koynunda yakan ateşi.
Sancılarım kadar içimde sızlamış günlerim..
Dalar giderim böyle dağınık gözlerle ötelere.
Berilere inmek için,derin bir kuyudur artık gençliğim.
Ben aşkı nerden bilirdim kamilya.