Kendi çapında şiirler yazan, yaşı genç ama aklı olgun birisi.
Küçüklüğümden beri edebiyatla içli dışlıyımdır.Şiir sevgim, babamın edebiyat öğretmeni olmasından olsa gerek.Hayata bir eser bırakmak istiyorum bu yüzden yazıyorum.Fazlaca şiir okurum şairleri araştırmayı çok severim.Onlardan birşey öğrenmeye çalışırım.
Bana şiiri tarif et deseniz, duygunun doruklara ulaşması diyebilirim.Çok mutluyken de yazılabilir, çok üzgünkende şiir bu yüzden güzel çünkü duyguları yazıya aktarabilmek müthiş bir his.Tabi ben şuan fazlaca aşk, aşk acısı tem ...
Kahretsin! Aşk böyle bişey değildi
Bi türlü çıkar yol bulamadım, etraf sisliydi
Beni değil, ondan vazgeçeni seçmişti
Bu havayı tanıyorum, ölüm sessizliği
Unuttum artık, hatırlamıyorum dedim
Bu ne biçim, dramatik bir film
Sanki kan ağlıyordu içim
Kederlerimden, hissizleştim
Bu kadar acı fazla,
Tanrı tarafından lanetlenmişim
Ağlıyorum gene olduk olmadık anlarda
Napıyorsun acaba, bensiz zamanlarında?
Arıyor musun beni? Sordun mu hiç yıldızlara
Adını unutmak için gittim, senden uzaklara
Nereye gitsem, sen varsın unutamıyorum
Nedeni nedir çaresiz bakışlarımın?
Yavuklusunu yitirdiği içindir belki.
Haddi hesabı yok akan gözyaşımın,
Ağlamaktan gülmeyi unuttum, iyi mi?
Sayende aşkın anlamını kaybettim.
Kalbimi çaldın, hayatımın hırsızı
Bana kendimi, geri verebilir misin?
Arsız gönlüm, aşk ile şımartıldı
İçimdeki kor alevi görebilir misin?
Yağmur damlaları düşüyor, arasıra gözüme,
Cenazemi kaldırırlar, cami avlusundan
Nasıl öldüğüm hakkında şüphe duyarlar
Polis araştırıp sorar, nasıl vefat etti
Kalbinde ölü bulundum, sebebi gözlerindi.
Anlamını çözemediğim o bakışların
Saldım artık aşkın yakasını
Çok fazla takmıştım kafama,
Yanlış yaptım,ve ben çektim acısını
Hırsıma, yenilmeseydim keşke,
Gören var mı? kırılan kalbimin, parçasını
Baksan bana, aşkın penceresinden,
Gülünü sevemedim, dikenlerinden.
Sesin tanıdık geliyor, su sesinden,
Ayrılamam, sen varken bu şehirden.
Zehirlendim, hastalıklı aşk yağmurundan,
Sabah güneşi, pırıltısıyla cezbediyor insanı,
Senin gülüşünde buna benziyor işte.
Kavuşacağımızı söyleyen, bir kahve fincanı
Falıma güveniyorum, nolur gitme
Vuslat yakın hissediyorum.
Gözyaşlarımı silerdi, sigaramın dumanı.
Şimdi ağlamanın, ne sırası ne de zamanı,
Ağlamaların sonu gelmeyecek ,
Evet,yâr gitti, geri dönmeyecek.
Biliyorum, ben ne kadar çok seversem,
O, o kadar sevmeyecek.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!