Akşam oluyor yine hüzünlü kızıllıkta
Güneş küskün zamana, yeni bir fecre kadar
Ve kararan semaya birazdan bakıldıkta
Sabahı düşünmeden taht kuracak yıldızlar
Mehtap çıkacak sonra, berrak bir yüz, bin duygu
"Girme! " derim rüyalarıma
Girersin,
Gülümlersin.
"Çekil! " derim hayallerimden,
Gene de iyimsersin.
Rengârenk çiçeklerden bir sevda bahçem vardı
Yeşiller muradımdı, pembe ümit kokardı
Bahçemin sonu yoktu, hayallerim kadardı
Merhametsiz bir rüzgâr tarumar etmeseydi...
Mutluluk anlatırdı kitabım yaprak yaprak
Gel gör, ki ağla biraz yüreğimde nicesin
Bir harabedesin ki baykuşların öttüğü
Rüyalarım karartan bir simsiyah gecesin
Tüm umutsuzlukların şafakla bir söktüğü
Kesilmiş ki nasibim mutluluklardan yana,
Bir daha verme sakın, o yalancı buseden
Rüyalarım seninle dolup dolup taşmasın
Hakikat olsun artık dudağından dökülen
Uyanınca, yanımdan bucak bucak kaçmasın
Gönlümü doldurmakla yetmez oldu hayalin
Bir gün benim olacaktın belki
Gönlünde yaşadığınca
Hayallerimden öte
Kollarımla saracaktım seni
Parmaklarıma dolayıp arzularımı...
Öyle bir dert içimde, bir yük ki, omuzumda
Dilimde düğümlenir, susarım, söyleyemem
Bir sır gizlidir şimdi emelimde, arzumda
Diyar isterim aşksız, sebep nedir, bilemem
Her dem bir başka elem yitirmede kıvancı
Ağlıyorum ardından sensiz geçen yılların
Bir zaman-ı gaflette yuvarlanıp gitmişim
Ararken ışığını yare giden yolların,
Gözlerim kamaştıran yar yoluna girmişim
Sensiz olduğum bahar bülbül ötmez, inlermiş
Bir zevki meta olmuş hatıralarım, sende
Onlar ki, kalmalıydı toz konmadan, ölsen de...
Öğren, ne imiş vefa, gecelerden beni sor
Uykusuz gözlerimden niçini, nedeni sor
Hâlâ ilk heyecan, ilk sarsıntıdayım niçin?
Aradan geçen yıllar sanki zaman değilmiş.
Yalan merhem olduğu, kanayan yara için
Tüm acıların alıp, üzerime eğilmiş.
Bir daha bulunmazmış, yitirilen umutlar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!