Kamil İnsan Şiiri - Fahri Bulut

KAMİL İNSAN
Yaşım altmışı aştı,kamil insan olmadım,
Gündüz elimde fener,kamil insan ararım.
Kim demiş hala kamil,onca insan var diye,
Bırakın onlarcayı,tek bir kamil bulmadım.
Gündüz fener elimde,köşe-bucak ararım.

Söyleyin nere gitti,onca kamil insanlar,
Korkarım kötü nesil, olacaktır yarınlar.
Ülkemin gerçeği bu,ne yazık ki mevcutlar,
Bırakın onlarcayı,tek bir kamil bulmadım.
Gündüz fener elimde,köşe-bucak ararım.

İnsanlar şeytan olmuş,rahman çıkmış içinden,
Dünya yaşanmaz oldu,bu gün çok kötü dünden.
Allah'tan dileğimdir,dünya yarat yeniden,
Bırakın onlarcayı,tek bir kamil bulmadım.
Gündüz fener elimde,köşe-bucak ararım.

Rızaoğlu,sen önce hem aydın, hem kamil ol,
Arın nefretten,kinden,hoşgörü ve sevgi dol.
Tek bir günah işlersen,tövbe et kendini bul,
Bırakın onlarcayı,tek bir kamil bulmadım.
Gündüz fener elimde,köşe-bucak ararım.
7.01.2009
FAHRİ BULUT RIZAOĞLU

Kamil insanlık yüce bir mertebe iken,şimdilerde cahillik ve hırsızlık yüce mertebe oldu.