Kâmil’in Sırrı Şiiri - Hüseyin Turhal

Eğer ki nefsinden sen kurtulmuşsan,
Bu varlık perdesi kalkmıştır gözden.
Tecellî-i Zât’a ermiş, bulmuşsan,
Bil ki, Kâmil insan isen, Hak sendedir.

Ne sağa bak, ne sola, ne de uzağa,
Gizlenen sır sensin, sen o sırrın özü.
Gönül aynasıdır bu, bak bu tuzağa,
Sen de tecelli eden, O’nun nûru, gözü.

Ne Hallâc’ı sorma, ne de dâra bak,
"Ene'l-Hak" kelâmı senin dilinde.
Vahdeti görmeyip, kesrette kalmak,
En büyük gaflettir, senin elinde.

Geldi geçti ömrün, bir nefes gibi,
Bu fânî cihanın boş yalanına.
O sonsuz kudretin en güzel tâbiri,
İşte sır, işte sen, bak bu ânına.

TURHAL’ım der, bu sözüm özün ifşası,
İki sanma, bir bil, bu yolun erkânı.
Sende saklı kalmış o Hakk’ın şifası,
Var olmanın asıl sebebi, mânâsı.