Kamil Babam. Şiiri - Fikri Küçükukur

Fikri Küçükukur

SEVGİ SAYGI VE ÖZLEM LE ANIYORUM SENİ BABAM BENİM..
***Kamil babam***
Benim kamil babam Oturmuş şimdi kürsüye Akasya ağacının altında Dalgın dalgın bir yerlere bakar Kim bilir neler düşünür o an. Yalnızlığını ı mı Yanındaki kızını İleride kızına neler olacağını Ona kimin bakacağını mı Kim bilir. Kim bilir belkide anamı düşünüyordur. Yarın kalkıp erkenden Gitsem diyor mezarına Hem Velo mu hem eşimi ziyaret etsem Kim bilir. Ah benim Kamil babam Esas adı Hüseyin dir Ama kimse onu Hüseyin diye bilmez Kamil amca diye bilirler. Benim Kamil babam Ta ellili yıllarda isyan etmişi Köyündeki yaşamına. Bu sefil yaşamda büyümesinler diye Çekmesinler benim çektiklerimi diye Almış üç çocuğunu Toplamış pılını pırtını İzmir'e yerleşmiş.Fabrikada bir iş bulmuş Birde ev almış fabrikaya yakın İşte demiş Burada çalışırım Çocuklarımı burada büyütürüm. Kim bilir ne hayaller kurmuş Ne planlar hazırlamış Çocukları için Ah Kamil babam ah. Yıl 1950 Babam fabrika işçisi İzmir de Okuma yazması yokmuş babamın Askerlikte öğrenmiş Dört sene yapmış askerliğini Benim Kamil babam. Zaman geçmiş aradan Anam dayanamamış memleket hasretine Köyünü çamurlu yollarını yoksulluğu Havasını suyunu özlemiş anam Almış gelmişler çocukları Geri dönmüşler köylerine Ama pes etmemiş benim Kamil babam. Bir gün yeniden karar vermiş Toplamış yorganını döşeğini Vurmuş katırlara yükünü Düşmüş Hozat yollarına. Alıp götürecek çocuklarını Onları köyde bırakmayacak Şehre götürecek Orada büyütecek okutacak. Yerleşmiş şehrin bir köşesine Tam on çocuğu olmuş Hiç birini kucağına alamamış Sevememiş Sarılmamış kucaklamamış hiç birini On çocuklu Kamil babam. Şimdi oturmuş kürsüsüne Yaslamış sırtını akasya ağacına Dalmış gitmiş düşüncelere. Seksen yıllık ömründe Ne acılar görmüş Ne çileler çekmiş Nice geceler uykusuz Nice geceler aç kalmış Seksen yıllık ömründe. Anlatmışmıdır hayatından parçalar Kimselerle dertleşmişmidir Sanmıyorum.Çünkü hep çalışıp çırpınmış Kolay mı on çocuk büyütmek Şehirde çocuk okutmak Kimseye muhtaç olmadan. Şimdi yalnız başına Meral kızıyla O gecekondusunda. Diğer çocukları uzaktalar Kilometrelerce Ankara da İstanbul da Bursa da Almanya lar da Hepsi dağmadağınık kilometrelerce Ah benim Kamil babam ah. Seksen yıllık bir ömür Acı tatlı koca seksen yıl. İşte Kamil babam Koca çınarım Canım ciğerim pos bıyıklım Kır saçlım ak sakallım Yine aklıma düştün sen. Özledim Babam seni Kim bilir belki bir gün gelirim. 2003_İstanbul
Fikri Küçükukur