Kamelyam Şiiri - Adem Ünal

Serin kavak yelleri esiyordu başımda..
Ümit ekmiştim nadasa bıraktığım tüm tarlalara..
Alnımdaki teri kurutsam diye
Bağrımı açtığım rüzgarlar
Tutam tutam
saçlarımı götürdüler
Nasıl anlatsam
Kurşun sıktılar hayallerimin
En umulmaz yerinden
Kamelyam!
Akşam üstleri horozlar ötmezmiş
Köy sokaklarında alımlı gezmezmiş köy kızları
Ay tutulmaya dursun hele bir
Tüfeği dayarlar uğursuz sayarlar..
He
..........
..........