Kamelia Şiiri - Doğu Serhat

Kamelia.
Güller, papatyalar, karanfiller.
Enlerin en güzeli bir demet senler.
Biraz özlem, birazcık hasret, bir parça
nefret. En çok anılar, yanyana geçen geceler.
Dahada çok aşk.
Yani kısaca sen kamelia sen.
Cehennemin en soğuk kısmında
Tam donmak üzereyken
Yanmak üzere olan bir ateş Gecenin en karanlığında,
Doğmak üzere olan bir güneş.
Günbatımını yalnız izleyen
Çiçeklerini koklamadan nefesi kesilen bir
leş Yani kısaca ben kamelia ben
Ömür bahçeme can veren kameliam. Gelmez senin gibisi bir daha dünyaya
Düşüp düşüp dizleri kanayan bir çocuk
hayal et
İşte beni hep öyle hatırla.
Seviyormusun diye sormayacağım.
Bu sefer sevgini değil, Nefretini isteyeceğim kamelia.
Bir ara aynaya bakarsan,
Benden sana selam söyle kamelia.