Kambyses'in Ölümü

Vahşeti gördü Kroisos'un yorgun gözleri
Üfledi şamdana söndürdü ışığını acının
Bir duman kaldı, bir koku aldı
İnledi gökyüzü
O zaman beyniyle gördü
Şiddeti, ülkesinin devrik kralı

Bilgeliğini aldı ellerine
Saçtı Kambyses'in dizlerine
Beli büküldü
'Gençliğin verdiği atılganlığa kanma,
Tut kendini, nefsini bırakma', diye
döküldü sözcükler ağzından Kroisos'un
Sözcüklere tutunup gürledi zalim
Gemilerini kaldırdı sudan
Tüm nefretini yükleyip
Sürdü üstüne.

Taş heykellerden sıyrılıp indi koruyucu melekler
Aldılar elinden Kroisos'u, hükmü delinin
Saklayıp kuytu köşelerde
Zalimi düşürdüler derdine

Kardeş katili, rüyasında görüp de söylenen
Güzeller güzeli ensestinin de katili Kambyses;
Düşünemedi Mag'lere yenileceğini.
Bilmiyordu birinin, katili olduğu Smerdis'e bu kadar benzeyeceğini
Boynuzlu Apis dirilip öcünü aldı.
Kambyses, vahşetlerin en vahşetlisini yaşadı:
Devrik kralın kaderi alnına yazıldı.
Geriye bir tek Kroisos'un şu sözleri kaldı:
'Büyük adamlara yaraşan ilerisini görmektir;
Aklın gereği budur.'