Kamburu vardır. Şiiri - İbrahim Etem Ekinci

Çok zaman sabredip görmezden geldim,
Lakin tahammülün sınırı vardır.
Saygılı davranıp edeple kaldım;
Belki dedim biraz onuru vardır.

Seni şube kendin merkez sananın,
Söz verip de ikrarından dönenin
Bataklığa düşüp çok çırpınanın;
Elbet sıçratacak çamuru vardır.

İfşa etmez hep saklarsın sinede,
Nihayeti beşer dersin yinede.
Ne kadar yoğursan ekşir teknede;
Mayasından bozuk hamuru vardır.

Sorarsın yalanlar bir,bir dizilir,
Arsız ne utanır ne de ezilir.
Tül çekse de yüzde maske çözülür;
Eleği yoksa da kalburu vardır.

Ey Etem-i ne takarsın kafayı,
Zan şüphe zem ile sürsün sefayı.
Taşıyorsa böyle üçlü küfeyi;
Mutlaka sırtında kamburu vardır.